CIERPIENIE

Piszę ten post z uwagi na pewną bolesną sytuację.Gdy pojawia się jakaś ciężka sytuacja w Twoim życiu, zastanawiasz się, dlaczego Ciebie to spotkało, dlaczego musisz tak cierpieć.

W takich sytuacjach często myślimy, że to świat jest niesprawiedliwy, że wszystko jest przeciwko nam, że ludzie nas nie szanują.

Ale czy jest to prawda? Czy to świat zewnętrzny stwarza nasze cierpienie? Czy to inna osoba sprawia, że cierpimy? Otóż nie, prawda jest taka, że cierpienie stwarzamy sobie sami, wewnątrz nas, jest to miejsce pełne oczekiwań, strachu, że coś nie wyjdzie, braku akceptacji rzeczywistości, miejsce, w którym czujemy, że wszystko inne nas krzywdzi, zapominając, że to my krzywdzimy siebie samych.

Im bardziej czegoś oczekujesz, tym mocniej cierpisz, jeśli tego nie dostajesz. To jest jak bańka, bańka w której siedzisz i wypełniasz ją cierpieniem, w której w końcu staje się tak gęsto, że nie możesz oddychać, a im bardziej się buntujesz, tym bardziej ją wypełniasz.

Masz zawsze dwie opcje albo przebijesz tę bańkę i zrozumiesz, że to Ty musisz się zmienić, a nie świat zewnętrzny, i zaczniesz odmieniać swoje życie. Albo będziesz się dalej buntować, odbije się to na Twoim zdrowiu, psychicznym i fizycznym, do momentu aż poważnie zachorujesz.

Jeśli problem jest wielki, cierpienie musi być drastyczne, gdy nie dążysz do zmiany siebie, tylko innych.Faktem jest, że cierpienie to prekursor zmiany, to ono mówi nam, że coś trzeba zmienić, że coś jest nie tak w Twoim życiu.

Albo są to traumy przeszłości, które krzyczą w różnych postaciach np. masz nierealne oczekiwania wobec świata i innych ludzi, albo sytuacja, w której się znajdujesz. Z tym że sytuacja, w której się znajdujesz, bierze się z Twojej przeszłości, z tego jaką teraźniejszość stwarzasz na jej podstawie.

Pamiętaj, że masz wybór i możliwości, bo to Twoje życie, a cierpienie traktuj jako wskazówkę.

Życzę Ci zaakceptowania swojej przeszłości i kreowania swojej rzeczywistości, będąc w niej obecnym.